Φωτογραφίες απο το λιμάνι της Μύρινας Λήμνου από την περίοδο Χριστουγέννων - Πρωτοχρονιάς 2015-2016
Photos from the port of Myrina Lemnos from the Christmas - New Year 2015-2016
Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015
Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015
Το φράγμα του Κοντιά
Το φράγμα του Κοντιά
Βόρεια από τον Κοντά υπάρχει μια μικρή τεχνητή λίμνη, που έχει δημιουργηθεί με την κατασκευή φράγματος στη θέση Τριπόταμα του χειμάρρου Χαντριά, Η ολοκλήρωση του φράγματος, το οποίο είχε ξεκινήσει στις αρχές της δεκαετίας του ’70, δημιούργησε μια τεχνητή λίμνη, η οποία εκτός από την άρδευση των αγροτικών εκτάσεων, αποτελεί ένα σημαντικό υδροβιότοπο, που μπορεί να προσελκύσει οικοπεριηγητές, σχολεία κλπ. Είναι άλλος ένας υγροβιότοπος του νησιού, όπου βρίσκουν καταφύγιο πολλά πουλιά. Μπορείτε να το επισκεφτείτε, από τον Άγιο Δημήτριο ή τον Κοντιά. Ο δρόμος δεν είναι ασφαλτοστρωμένος, αλλά είναι αρκετά καλός.
Βόρεια από τον Κοντά υπάρχει μια μικρή τεχνητή λίμνη, που έχει δημιουργηθεί με την κατασκευή φράγματος στη θέση Τριπόταμα του χειμάρρου Χαντριά, Η ολοκλήρωση του φράγματος, το οποίο είχε ξεκινήσει στις αρχές της δεκαετίας του ’70, δημιούργησε μια τεχνητή λίμνη, η οποία εκτός από την άρδευση των αγροτικών εκτάσεων, αποτελεί ένα σημαντικό υδροβιότοπο, που μπορεί να προσελκύσει οικοπεριηγητές, σχολεία κλπ. Είναι άλλος ένας υγροβιότοπος του νησιού, όπου βρίσκουν καταφύγιο πολλά πουλιά. Μπορείτε να το επισκεφτείτε, από τον Άγιο Δημήτριο ή τον Κοντιά. Ο δρόμος δεν είναι ασφαλτοστρωμένος, αλλά είναι αρκετά καλός.
Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015
Αγορά Μύρινας
Παραμονή Χριστουγέννων στην αγορά της Μύρινας, σε μια ατμόσφαιρα γιορτινή, με κάλαντα και ευχές.
Αυτούδια
Αυτούδια
Υλικά
· 1 κιλό αλεύρι
· 1 κουταλιά της σούπας λάδι
· ½ κουταλάκι του γλυκού αλάτι
· νερό
· 1 κουταλιά της σούπας βούτυρο
· Μελίχλωρο για τρίψιμο
Εκτέλεση
Θα ξεκινήσετε με τη ζύμη. Θα βάλετε το αλεύρι σε μια λεκανίτσα, θα ανοίξετε μια λακκουβίτσα στη μέση και θα προσθέσετε το αλάτι και το λάδι. Ρίχνοντας λίγο λίγο το νερό, θα κάνετε τη ζύμη ,βάζοντας όσο νερό χρειαστεί, για να γίνει σφιχτή. Θα την αφήσετε λίγο να ξεκουραστεί και αφού την κάνετε 6 μπαλίτσες, θα ανοίξετε την κάθε μπάλα φύλλο, όχι πάρα πολύ λεπτό. Θα κόψετε κάθε φύλλο σε λωρίδες, περίπου 4 πόντους την κάθε λωρίδα και στη συνέχεια, κάθε λωρίδα, θα την κόψετε σε τετράγωνα κομμάτια. Πιέζοντας με τα δύο δάχτυλα κάθε τετραγωνάκι προς το κέντρο θα σχηματίσετε φιογκάκι. Όταν θα τα έχετε τελειώσει όλα, θα τα βράσετε σε αλατισμένο νερό όπως τα μακαρόνια. Αφού τα στραγγίσετε, θα τους ρίξετε καυτό το βούτυρο και το τριμμένο μελίχλωρο.
Υλικά
· 1 κιλό αλεύρι
· 1 κουταλιά της σούπας λάδι
· ½ κουταλάκι του γλυκού αλάτι
· νερό
· 1 κουταλιά της σούπας βούτυρο
· Μελίχλωρο για τρίψιμο
Εκτέλεση
Θα ξεκινήσετε με τη ζύμη. Θα βάλετε το αλεύρι σε μια λεκανίτσα, θα ανοίξετε μια λακκουβίτσα στη μέση και θα προσθέσετε το αλάτι και το λάδι. Ρίχνοντας λίγο λίγο το νερό, θα κάνετε τη ζύμη ,βάζοντας όσο νερό χρειαστεί, για να γίνει σφιχτή. Θα την αφήσετε λίγο να ξεκουραστεί και αφού την κάνετε 6 μπαλίτσες, θα ανοίξετε την κάθε μπάλα φύλλο, όχι πάρα πολύ λεπτό. Θα κόψετε κάθε φύλλο σε λωρίδες, περίπου 4 πόντους την κάθε λωρίδα και στη συνέχεια, κάθε λωρίδα, θα την κόψετε σε τετράγωνα κομμάτια. Πιέζοντας με τα δύο δάχτυλα κάθε τετραγωνάκι προς το κέντρο θα σχηματίσετε φιογκάκι. Όταν θα τα έχετε τελειώσει όλα, θα τα βράσετε σε αλατισμένο νερό όπως τα μακαρόνια. Αφού τα στραγγίσετε, θα τους ρίξετε καυτό το βούτυρο και το τριμμένο μελίχλωρο.
Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015
Η Παναγία η Κακαβιώτισσα
ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΚΑΒΙΩΤΙΣΣΑ
Είναι ξωκκλήσι, κοντά στο χωριό Θάνος, περίπου 4 χλμ. από τη Μύρινα. Κατάλοιπο ενός από τα πολλά μετόχια του νησιού, είναι γνωστό από το 1305, έτος που περιήλθε στην ιδιοκτησία της μονής Μεγίστης Λαύρας, Σύμφωνα με τις ιστορίες των ντόπιων, στο εκκλησάκι κατοικούσαν μοναχοί και η παράδοση λέει ότι η Παναγία που το προστατεύει είναι θαυματουργή. Το ξωκκλήσι λειτουργείται κάθε Λαμπροτρίτη, οπότε και μεταφέρεται σ’αυτό η εικόνα της Παναγίας Κακαβιώτισσας, την οποία διατηρεί μια οικογένεια στον Κοντιά. Σύμφωνα με την παράδοση, η εικόνα δόθηκε από τον τελευταίο μοναχό του μετοχίου σε κάποιον ξωμάχο, απόγονοι του οποίου είναι η συγκεκριμένη οικογένεια. Πρόκειται για τη μοναδική παγκοσμίως άσκεπη εκκλησία. Το εκκλησάκι αυτό βρίσκεται χτισμένο κυριολεκτικά μέσα στο βράχο. Εντυπωσιακή είναι η θέση του σε δυσπρόσιτη σπηλιά, στην κορυφή του βουνού, ανάμεσα σε επιβλητικά βράχια Δεν είναι ακριβώς σπηλιά αλλά μια εσοχή που σχηματίζουν τα βράχια. Είναι σκαρφαλωμένο στο λόφο πάνω από το χωριό Θάνος, περικυκλωμένο από βράχια και για να φτάσετε ως εκεί θα πρέπει να ακολουθήσετε ένα μακρύ μονοπάτι μέσα στη φύση. Η Παναγιά, ονομάστηκε Κακαβιώτισσα από το βουνό Κάκαβο στο οποίο βρίσκεται το ξωκλήσι της. Απολαύστε τη μοναδική θέα που προσφέρει η ευλογημένη αυτή τοποθεσία.
Είναι ξωκκλήσι, κοντά στο χωριό Θάνος, περίπου 4 χλμ. από τη Μύρινα. Κατάλοιπο ενός από τα πολλά μετόχια του νησιού, είναι γνωστό από το 1305, έτος που περιήλθε στην ιδιοκτησία της μονής Μεγίστης Λαύρας, Σύμφωνα με τις ιστορίες των ντόπιων, στο εκκλησάκι κατοικούσαν μοναχοί και η παράδοση λέει ότι η Παναγία που το προστατεύει είναι θαυματουργή. Το ξωκκλήσι λειτουργείται κάθε Λαμπροτρίτη, οπότε και μεταφέρεται σ’αυτό η εικόνα της Παναγίας Κακαβιώτισσας, την οποία διατηρεί μια οικογένεια στον Κοντιά. Σύμφωνα με την παράδοση, η εικόνα δόθηκε από τον τελευταίο μοναχό του μετοχίου σε κάποιον ξωμάχο, απόγονοι του οποίου είναι η συγκεκριμένη οικογένεια. Πρόκειται για τη μοναδική παγκοσμίως άσκεπη εκκλησία. Το εκκλησάκι αυτό βρίσκεται χτισμένο κυριολεκτικά μέσα στο βράχο. Εντυπωσιακή είναι η θέση του σε δυσπρόσιτη σπηλιά, στην κορυφή του βουνού, ανάμεσα σε επιβλητικά βράχια Δεν είναι ακριβώς σπηλιά αλλά μια εσοχή που σχηματίζουν τα βράχια. Είναι σκαρφαλωμένο στο λόφο πάνω από το χωριό Θάνος, περικυκλωμένο από βράχια και για να φτάσετε ως εκεί θα πρέπει να ακολουθήσετε ένα μακρύ μονοπάτι μέσα στη φύση. Η Παναγιά, ονομάστηκε Κακαβιώτισσα από το βουνό Κάκαβο στο οποίο βρίσκεται το ξωκλήσι της. Απολαύστε τη μοναδική θέα που προσφέρει η ευλογημένη αυτή τοποθεσία.
Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015
Το Δημαρχείο στο λιμάνι της Μύρινας
Το Δημαρχείο στο λιμάνι της Μύρινας στολισμένο για τα Χριστούγεννα 2015
Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015
Deer in the port of Myrina
Deer of the Castle of Myrina always been attraction for visitors to the island of Lemnos !!! Their presence in the port Christmas eve 2015 give a truly unique celebrating atmosphere
Ελάφια στο λιμάνι της Μύρινας
Τα ελάφια του Κάστρου της Μύρινας πάντα αποτελούσαν αξιοθέατο για τους επισκέπτες του νησιού της Λήμνου!!! Η παρουσία τους στο λιμάνι παραμονές Χριστουγέννων 2015 δίνουν μια πραγματικά ξεχωριστή γιορτινή ατμόσφαιρα
Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015
Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015
Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015
Αμμοθίνες
ΑΜΜΟΘΙΝΕΣ
Στα βόρεια του νησιού της Λήμνου, 3 χιλιόμετρα πάνω από το χωριό Κατάλακκος και κοντά στην παραλία Γομάτι, απλώνονται οι περίφημες Αμμοθίνες ή Παχιές Αμμουδιές όπως λέγεται η περιοχή. Το θέαμα καταπληκτικό. Μια νότα Σαχάρας στην καρδιά του Βόρειου Αιγαίου.
Εδώ υπάρχει μια από τις πιο ωραίες και πιο παράξενες περιοχές, όχι μόνο της Λήμνου, αλλά και όλης της Ελλάδας, νησιωτικής και ηπειρωτικής. που έχει ονομαστεί η «Σαχάρα της Ευρώπης». Οι Aμμοθίνες, είναι οικότοποι και προστατεύονται από την κοινοτική οδηγία για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων και της άγριας πανίδας και χλωρίδας. και προσδίδουν στη φύση της ιδιαίτερη μαγεία.
Προσελκύουν πληθώρα επισκεπτών, εξαιτίας της μοναδικότητάς τους. Εντυπωσιακοί σχηματισμοί από λεπτή άμμο, συνθέτουν ένα ανεπανάληπτο και σαγηνευτικό τοπίο. Περπατάμε, θαυμάζουμε και αναρωτιόμαστε. Πώς έχει δημιουργηθεί αυτή η έκταση της άμμου?
Όπως και στη Σαχάρα, έτσι και στη Λήμνο, οι ισχυροί βόρειοι άνεμοι, ανασχηματίζουν συνεχώς τη μορφή αυτών των χρυσαφένιων βουνών από άμμο, με αποτέλεσμα ένα ασυνήθιστο οπτικό θέαμα κόντρα στην καταγάλανη θάλασσα.
Η ελάχιστη βλάστηση που συνθέτει τη χλωρίδα των Αμμοθινών, είναι κυρίως τα πανέμορφα λευκά κρινάκια της θάλασσας ή κρινάκι της Παναγιάς, ενώ περιμετρικά των ολόχρυσων Aμμοθινών, υπάρχει αμμόφιλη βλάστηση, λυγαριές, αγριοαχλαδιές, αστυφίδες, θυμάρι, πικροδάφνες και αγριελιές
Στα βόρεια του νησιού της Λήμνου, 3 χιλιόμετρα πάνω από το χωριό Κατάλακκος και κοντά στην παραλία Γομάτι, απλώνονται οι περίφημες Αμμοθίνες ή Παχιές Αμμουδιές όπως λέγεται η περιοχή. Το θέαμα καταπληκτικό. Μια νότα Σαχάρας στην καρδιά του Βόρειου Αιγαίου.
Εδώ υπάρχει μια από τις πιο ωραίες και πιο παράξενες περιοχές, όχι μόνο της Λήμνου, αλλά και όλης της Ελλάδας, νησιωτικής και ηπειρωτικής. που έχει ονομαστεί η «Σαχάρα της Ευρώπης». Οι Aμμοθίνες, είναι οικότοποι και προστατεύονται από την κοινοτική οδηγία για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων και της άγριας πανίδας και χλωρίδας. και προσδίδουν στη φύση της ιδιαίτερη μαγεία.
Προσελκύουν πληθώρα επισκεπτών, εξαιτίας της μοναδικότητάς τους. Εντυπωσιακοί σχηματισμοί από λεπτή άμμο, συνθέτουν ένα ανεπανάληπτο και σαγηνευτικό τοπίο. Περπατάμε, θαυμάζουμε και αναρωτιόμαστε. Πώς έχει δημιουργηθεί αυτή η έκταση της άμμου?
Όπως και στη Σαχάρα, έτσι και στη Λήμνο, οι ισχυροί βόρειοι άνεμοι, ανασχηματίζουν συνεχώς τη μορφή αυτών των χρυσαφένιων βουνών από άμμο, με αποτέλεσμα ένα ασυνήθιστο οπτικό θέαμα κόντρα στην καταγάλανη θάλασσα.
Η ελάχιστη βλάστηση που συνθέτει τη χλωρίδα των Αμμοθινών, είναι κυρίως τα πανέμορφα λευκά κρινάκια της θάλασσας ή κρινάκι της Παναγιάς, ενώ περιμετρικά των ολόχρυσων Aμμοθινών, υπάρχει αμμόφιλη βλάστηση, λυγαριές, αγριοαχλαδιές, αστυφίδες, θυμάρι, πικροδάφνες και αγριελιές
Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015
Κάστρο Μύρινας
Το Κάστρο της Μύρινας.
Το Κάστρο της Μύρινας είναι κτισμένο σε βραχώδη και απόκρημνη χερσόνησο, ύψους 120 μέτρων περίπου πάνω από τη Μύρινα την πρωτεύουσα της Λήμνου και χωρίζει δύο όρμους και το εξαιρετικό φυσικό λιμάνι της Μύρινας.
Καλύπτει έκταση 144 στρεμμάτων. Σ’ αυτό μπορούν να αναγνωριστούν πολλές περίοδοι της ιστορίας του νησιού. Στα νότια της πρώτης πύλης του κάστρου διατηρείται ένα τμήμα των κυκλώπειων πελασγικών τειχών.
Στο σημείο όπου υπάρχει το κάστρο υπήρχε αρχαία ακρόπολη με κυκλώπεια τείχη, πιθανότατα από τον 13ο αιώνα π. Χ. Σε μια πρώιμη μορφή κτίστηκε στις αρχές του 12ου αιώνα και οι οχυρώσεις του ενισχύθηκαν το 1185 από τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Α Κομνηνό.
Για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκε ότι υλικό είχε απομείνει από την κλασική ακρόπολη της πόλης, η οποία έτσι εξαφανίστηκε. Τη σημερινή του μορφή απέκτησε στα χρόνια της ενετοκρατίας Στη συνέχεια επισκευάστηκε και συμπληρώθηκε πολλές φορές.
Σε όλες τις εποχές αποτελούσε το ισχυρότερο φρούριο της Λήμνου γι' αυτό και η πόλη ονομαζόταν Κάστρο από τα βυζαντινά χρόνια μέχρι τα μέσα του εικοστού αιώνα. Στην Ενετοκρατία ονομαζόταν και «Παλαιόκαστρον», σε αντιδιαστολή με τα νεόκτιστα κάστρα του Κότσινα και του Μούδρου.
Έχει μια κεντρική πύλη, ανατολική, στην οποία οδηγεί ανηφορικό λιθόστρωτο μονοπάτι και μια μικρότερη, βόρεια, κοντά στην ακτή. Τελευταία, το 1990-1991 έγιναν εργασίες συντήρησης και στήριξης του μνημείου από την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Πολλά ραγίσματα στα τείχη της νότιας και της ανατολικής πλευράς διορθώθηκαν και το Κάστρο έγινε επισκέψιμο με ασφάλεια
Τα βράδια, που φωταγωγείται, είναι σκέτη απόλαυση! Εκεί θα συναντήσεις και τους πιο γοητευτικούς «φρουρούς» του: πρόκειται για τα πανέμορφα ελαφάκια (πλατώνια), που τα έφεραν τη δεκαετία του 70 από τη Ρόδο, και σήμερα, χάρη στην αγάπη και τη φροντίδα των κατοίκων, έχουν πολλαπλασιαστεί
Το Κάστρο της Μύρινας είναι κτισμένο σε βραχώδη και απόκρημνη χερσόνησο, ύψους 120 μέτρων περίπου πάνω από τη Μύρινα την πρωτεύουσα της Λήμνου και χωρίζει δύο όρμους και το εξαιρετικό φυσικό λιμάνι της Μύρινας.
Καλύπτει έκταση 144 στρεμμάτων. Σ’ αυτό μπορούν να αναγνωριστούν πολλές περίοδοι της ιστορίας του νησιού. Στα νότια της πρώτης πύλης του κάστρου διατηρείται ένα τμήμα των κυκλώπειων πελασγικών τειχών.
Στο σημείο όπου υπάρχει το κάστρο υπήρχε αρχαία ακρόπολη με κυκλώπεια τείχη, πιθανότατα από τον 13ο αιώνα π. Χ. Σε μια πρώιμη μορφή κτίστηκε στις αρχές του 12ου αιώνα και οι οχυρώσεις του ενισχύθηκαν το 1185 από τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Α Κομνηνό.
Για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκε ότι υλικό είχε απομείνει από την κλασική ακρόπολη της πόλης, η οποία έτσι εξαφανίστηκε. Τη σημερινή του μορφή απέκτησε στα χρόνια της ενετοκρατίας Στη συνέχεια επισκευάστηκε και συμπληρώθηκε πολλές φορές.
Σε όλες τις εποχές αποτελούσε το ισχυρότερο φρούριο της Λήμνου γι' αυτό και η πόλη ονομαζόταν Κάστρο από τα βυζαντινά χρόνια μέχρι τα μέσα του εικοστού αιώνα. Στην Ενετοκρατία ονομαζόταν και «Παλαιόκαστρον», σε αντιδιαστολή με τα νεόκτιστα κάστρα του Κότσινα και του Μούδρου.
Έχει μια κεντρική πύλη, ανατολική, στην οποία οδηγεί ανηφορικό λιθόστρωτο μονοπάτι και μια μικρότερη, βόρεια, κοντά στην ακτή. Τελευταία, το 1990-1991 έγιναν εργασίες συντήρησης και στήριξης του μνημείου από την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Πολλά ραγίσματα στα τείχη της νότιας και της ανατολικής πλευράς διορθώθηκαν και το Κάστρο έγινε επισκέψιμο με ασφάλεια
Τα βράδια, που φωταγωγείται, είναι σκέτη απόλαυση! Εκεί θα συναντήσεις και τους πιο γοητευτικούς «φρουρούς» του: πρόκειται για τα πανέμορφα ελαφάκια (πλατώνια), που τα έφεραν τη δεκαετία του 70 από τη Ρόδο, και σήμερα, χάρη στην αγάπη και τη φροντίδα των κατοίκων, έχουν πολλαπλασιαστεί
Λακαρια Λημνου(τσιπουρο και ουζο)
Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015
Αγορά -οδός "Κυδά"
Ο δρόμος της "Αγοράς" της Μύρινας Λήμνου παραμονές Χριστουγέννων 2015 αργά την νύχτα ...
Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015
Archaeological Museum of Myrina Lemnos
The Archaeological Museum of Lemnos, operating since 1961. It is a three-storey building located in Romeiko Gialos, near the High School. The three-storey neoclassical building of the Museum of Lemnos, built at the beginning of the 20th century during the Turkish occupation, it was the Turkish Government House.
In 1939 the castle was sold by the community, in Pallimniako school fund on the condition that the public donated to house the Archaeological Museum. In the years between the wars, the building housed the findings of Italian excavations on the island. During the Second World War the building suffered serious damage. Repairs were completed in 1959 and the first re-opening happened in 1961.
In 1991 repairs were new and second re-exhibition of its collections was inaugurated in 1993. The museum presents the historical development of the island, from chololithiki period until the Roman period. It also houses donations, collections and antiquities of Imvros. The galleries of the museum are elegant and attentive. It seems, that were organized on the basis of the interests of the average visitor and the ambition to leave there without any questions ..
The Museum includes:
Italian excavations in Poliochni
Findings of Italian excavations in Kaveirio
Italian excavations in Hephaestia
Systematic excavation findings in Koukonisi
Findings rescue of K 'Ephorate of Prehistoric and Classical Antiquities on Lemnos.
In 1939 the castle was sold by the community, in Pallimniako school fund on the condition that the public donated to house the Archaeological Museum. In the years between the wars, the building housed the findings of Italian excavations on the island. During the Second World War the building suffered serious damage. Repairs were completed in 1959 and the first re-opening happened in 1961.
In 1991 repairs were new and second re-exhibition of its collections was inaugurated in 1993. The museum presents the historical development of the island, from chololithiki period until the Roman period. It also houses donations, collections and antiquities of Imvros. The galleries of the museum are elegant and attentive. It seems, that were organized on the basis of the interests of the average visitor and the ambition to leave there without any questions ..
The Museum includes:
Italian excavations in Poliochni
Findings of Italian excavations in Kaveirio
Italian excavations in Hephaestia
Systematic excavation findings in Koukonisi
Findings rescue of K 'Ephorate of Prehistoric and Classical Antiquities on Lemnos.
Αρχαιολογικό Μουσείο Μύρινας Λήμνου
Το αρχαιολογικό μουσείο της Λήμνου, λειτουργεί από το 1961. Είναι ένα τριώροφο κτήριο που βρίσκεται στον Ρωμέϊκο Γυαλό , κοντά στο Γυμνάσιο. Το τριώροφο νεοκλασικό κτήριο του Μουσείου Λήμνου, είναι κτίσμα των αρχών του 20ου αιώνα και στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, ήταν το Τούρκικο Διοικητήριο.
Το 1939 πουλήθηκε από την κοινότητα Κάστρου, στο Παλλλημνιακό σχολικό ταμείο με τον όρο να δωριθεί στο δημόσιο για να στεγαστεί το Αρχαιολογικό Μουσείο. Στα χρόνια του μεσοπολέμου, στο κτήριο στεγάσθηκαν τα ευρήματα των Ιταλικών ανασκαφών στο νησί. Κατά τον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο το κτήριο έπαθε σοβαρές ζημιές. Οι επισκευές ολοκληρώθηκαν το 1959 και η πρώτη επανέκθεση έγινε το 1961.
Το 1991 έγιναν νέες επισκευές και η δεύτερη επανέκθεση των συλλογών εγκαινιάσθηκε το 1993. Στο Μουσείο παρουσιάζετε η ιστορική εξέλιξη του νησιού, από την χολολιθική περίοδο, έως την Ρωμαιοκρατία. Φιλοξενεί επίσης δωρεές, συλλογές και αρχαιότητες της Ίμβρου. Οι εκθεσιακοί χώροι του Μουσείου είναι καλαίσθητοι και προσεγμένοι. Φαίνεται, πως οργανώθηκαν με κριτήριο τα ενδιαφέροντα του μέσου επισκέπτη και τη φιλοδοξία να φύγει από εκεί χωρίς καθόλου απορίες.
Το Μουσείο περιλαμβάνει :
Ευρήματα ιταλικών ανασκαφών στην Πολιόχνη
Ευρήματα ιταλικών ανασκαφών στο Καβείριο
Ευρήματα ιταλικών ανασκαφών στην Ηφαιστεία
Ευρήματα συστηματικής ανασκαφής στο Κουκονήσι
Ευρήματα σωστικών της Κ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων στη Λήμνο.
Το 1939 πουλήθηκε από την κοινότητα Κάστρου, στο Παλλλημνιακό σχολικό ταμείο με τον όρο να δωριθεί στο δημόσιο για να στεγαστεί το Αρχαιολογικό Μουσείο. Στα χρόνια του μεσοπολέμου, στο κτήριο στεγάσθηκαν τα ευρήματα των Ιταλικών ανασκαφών στο νησί. Κατά τον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο το κτήριο έπαθε σοβαρές ζημιές. Οι επισκευές ολοκληρώθηκαν το 1959 και η πρώτη επανέκθεση έγινε το 1961.
Το 1991 έγιναν νέες επισκευές και η δεύτερη επανέκθεση των συλλογών εγκαινιάσθηκε το 1993. Στο Μουσείο παρουσιάζετε η ιστορική εξέλιξη του νησιού, από την χολολιθική περίοδο, έως την Ρωμαιοκρατία. Φιλοξενεί επίσης δωρεές, συλλογές και αρχαιότητες της Ίμβρου. Οι εκθεσιακοί χώροι του Μουσείου είναι καλαίσθητοι και προσεγμένοι. Φαίνεται, πως οργανώθηκαν με κριτήριο τα ενδιαφέροντα του μέσου επισκέπτη και τη φιλοδοξία να φύγει από εκεί χωρίς καθόλου απορίες.
Το Μουσείο περιλαμβάνει :
Ευρήματα ιταλικών ανασκαφών στην Πολιόχνη
Ευρήματα ιταλικών ανασκαφών στο Καβείριο
Ευρήματα ιταλικών ανασκαφών στην Ηφαιστεία
Ευρήματα συστηματικής ανασκαφής στο Κουκονήσι
Ευρήματα σωστικών της Κ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων στη Λήμνο.
Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015
Λαογραφικό Μουσείο Πορτιανού
Ο τόπος μας, το νησί μας , η Λήμνος μας .
Χωρίς πολύ πράσινο, χωρίς δάση και πολλά δέντρα. Χαμηλή διακριτική βλάστηση , θυμάρια , ρείκια , αστοιβιές, διακοσμούν τα χαμηλά βουνά της, παρά τα κυριαρχούν.
Τόπος λιτός, χωρίς προίκα και πλούτο αλλά με χαρές και αρετές .
Τοπία και χρώματα ηφαιστειογενή , πέτρες διάσπαρτες και βράχια φυτρωμένα παντού, φαγωμένα από τα κύματα και με σχήματα που τα βλέπεις μόνο εδώ.
Την παλέτα των χρωμάτων την συμπληρώνει η θάλασσα με το δικό της ύφος.
Άλλοτε διάφανη , πράσινη γεμάτη φύκια, αχνορόδινη την ανατολή, ασημένια όταν το φεγγάρι την χαϊδεύει, μαύρη τις νύχτες χωρίς φεγγάρι, χρυσαφίζουσα όταν ο αγέρας δεν την επισκέπτεται, αφρίζουσα λευκή όταν την συντροφεύει.
Στον τόπο μας ο αγέρας είναι πάντα εδώ, όλες τις εποχές, άλλοτε θυμωμένος και άγριος, άλλοτε ήσυχος και παιχνιδιάρικος μεταφέροντας μηνύματα και χρώματα ονείρων και ελπίδων .
Σε αυτό τον τόπο οι άνθρωποι δεν ξεκουράζονται εύκολα , αφού τα στοιχειά της φύσης μοιάζουν πιο άγρια και αδυσώπητα.
Μέσα από τις μαυρόασπρες παλιές φωτογραφίες της καθημερινότητας οι άνθρωποι μας μοχθούν, αγωνίζονται, διασκεδάζουν , χορεύουν , παντρεύονται ,εκπαιδεύονται, γιατί είναι άνθρωποι που δεν ψάχνουν την καλοπέραση και την απόλαυση αλλά το πάλεμα και την χαρά της συμφιλίωσης.
Προσπαθούν και γεμίζουν τον τόπο τους που κατάφεραν να μερώσουν και που τους δίνει την δυνατότητα να ζήσουν προστατευμένοι από τα στοιχειά της φύσης, τους τρελούς αγέρηδες και την κάψα του ζηλωτή ήλιου, με μυρωδιές, γέλια, σφυρίγματα, τραγούδια, καημούς, θρήνους.
Αυτός είναι ο τόπος μας και οι άνθρωποι μας.
Αυτή είναι η Λήμνος μας.
Ένα ταξίδι στη Λήμνο του χτες είναι μια επίσκεψη στο Λαογραφικό Μουσείο Πορτιανού. Εικόνες, μνήμες και αντικείμενα ενός αλλοτινού παρελθόντος με τη γοητεία της φθοράς του χρόνου μας περιμένουν.
Ρηγόπουλος Νικόλαος
Χωρίς πολύ πράσινο, χωρίς δάση και πολλά δέντρα. Χαμηλή διακριτική βλάστηση , θυμάρια , ρείκια , αστοιβιές, διακοσμούν τα χαμηλά βουνά της, παρά τα κυριαρχούν.
Τόπος λιτός, χωρίς προίκα και πλούτο αλλά με χαρές και αρετές .
Τοπία και χρώματα ηφαιστειογενή , πέτρες διάσπαρτες και βράχια φυτρωμένα παντού, φαγωμένα από τα κύματα και με σχήματα που τα βλέπεις μόνο εδώ.
Την παλέτα των χρωμάτων την συμπληρώνει η θάλασσα με το δικό της ύφος.
Άλλοτε διάφανη , πράσινη γεμάτη φύκια, αχνορόδινη την ανατολή, ασημένια όταν το φεγγάρι την χαϊδεύει, μαύρη τις νύχτες χωρίς φεγγάρι, χρυσαφίζουσα όταν ο αγέρας δεν την επισκέπτεται, αφρίζουσα λευκή όταν την συντροφεύει.
Στον τόπο μας ο αγέρας είναι πάντα εδώ, όλες τις εποχές, άλλοτε θυμωμένος και άγριος, άλλοτε ήσυχος και παιχνιδιάρικος μεταφέροντας μηνύματα και χρώματα ονείρων και ελπίδων .
Σε αυτό τον τόπο οι άνθρωποι δεν ξεκουράζονται εύκολα , αφού τα στοιχειά της φύσης μοιάζουν πιο άγρια και αδυσώπητα.
Μέσα από τις μαυρόασπρες παλιές φωτογραφίες της καθημερινότητας οι άνθρωποι μας μοχθούν, αγωνίζονται, διασκεδάζουν , χορεύουν , παντρεύονται ,εκπαιδεύονται, γιατί είναι άνθρωποι που δεν ψάχνουν την καλοπέραση και την απόλαυση αλλά το πάλεμα και την χαρά της συμφιλίωσης.
Προσπαθούν και γεμίζουν τον τόπο τους που κατάφεραν να μερώσουν και που τους δίνει την δυνατότητα να ζήσουν προστατευμένοι από τα στοιχειά της φύσης, τους τρελούς αγέρηδες και την κάψα του ζηλωτή ήλιου, με μυρωδιές, γέλια, σφυρίγματα, τραγούδια, καημούς, θρήνους.
Αυτός είναι ο τόπος μας και οι άνθρωποι μας.
Αυτή είναι η Λήμνος μας.
Ένα ταξίδι στη Λήμνο του χτες είναι μια επίσκεψη στο Λαογραφικό Μουσείο Πορτιανού. Εικόνες, μνήμες και αντικείμενα ενός αλλοτινού παρελθόντος με τη γοητεία της φθοράς του χρόνου μας περιμένουν.
Ρηγόπουλος Νικόλαος
Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015
Το νησάκι του Αγίου Νικολάου
Βρίσκεται απέναντι από τη Νέα Κούταλη και έχει πρόσβαση από το Παλαιό Πεδινό
Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015
Το φρούριο του Κότσινα και το άγαλμα της Μαρούλας
ΤΟ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΤΣΙΝΑ ΚΑΙ Η ΜΑΡΟΥΛΑ
Στα βόρεια του νησιού βρίσκεται ο ιστορικός οικισμός του Κότσινα. Κατεβαίνοντας στον όρμο, βλέπουμε πάνω από τον οικισμό σε τεχνητό λόφο, να δεσπόζει ο Ιερός Ναός της Ζωοδόχου Πηγής, ο οποίος χρονολογείται από τον 15ο αιώνα.
Στα βόρεια του νησιού βρίσκεται ο ιστορικός οικισμός του Κότσινα. Κατεβαίνοντας στον όρμο, βλέπουμε πάνω από τον οικισμό σε τεχνητό λόφο, να δεσπόζει ο Ιερός Ναός της Ζωοδόχου Πηγής, ο οποίος χρονολογείται από τον 15ο αιώνα.
Οι οχυρώσεις του έφθαναν σε ύψος έξι μέτρων Το φρούριο του Κότσινα ήταν από τα σημαντικότερα φρούρια του νησιού μετά το φρούριο της Μύρινας. Σ' αυτό ζήτησε προστασία ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου Κωνσταντίνος Παλαιολόγος.
Όπως προκύπτει από τα σωζόμενα ερείπια, το κάστρο βρισκόταν στην κορυφή του λόφου, ύψους 20 μέτρων και καταλάμβανε έκταση τεσσάρων στρεμμάτων περίπου. Το περιέβαλλε τάφρος που συγκοινωνούσε με τη θάλασσα, ενώ από τη βορεινή πλευρά τα τείχη ήταν θεμελιωμένα μέσα στο νερό.
Κάτω από την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής (μέσα στο κάστρο), αναβλύζει αγίασμα από ένα υπόγειο πηγάδι, στο οποίο κατεβαίνει κανείς με 64 σκαλοπάτια από εξωτερική είσοδο, φθάνοντας σχεδόν στο επίπεδο της θάλασσας. Το αγίασμα, πήρε τη σημερινή του μορφή το 1918.
Μαρούλα
Μπροστά ακριβώς από την εκκλησία, με θέα την θάλασσα, βρίσκεται επιβλητικό το μπρούτζινο άγαλμα της θρυλικής 18χρονης κόρης της Λήμνου, της ηρωίδας Μαρούλας, κόρης του Ισίδωρου Κομνηνού και της Ευφροσύνης, για να μας θυμίζει την πράξη της.
Σύμφωνα με ένα θρύλο, το 1478 όταν οι Tούρκοι προσπάθησαν με τον Σουλεϊμάν πασά να καταλάβουν το κάστρο, αυτό σώθηκε την τελευταία στιγμή, χάρη στο θάρρος μιας νεαρής κοπέλας, της Mαρούλας, που με το σπαθί στο χέρι κατόρθωσε να εμψυχώσει τους υπερασπιστές του κάστρου να απομακρύνουν τον εχθρό και να λυθεί η πολιορκία, όταν είδε τον πατέρα της να πέφτει νεκρός από τούρκικο σπαθί. Tο όνομά της έγινε θρύλος στο νησί και προς τιμήν της στήθηκε άγαλμα στη θέση που υπήρχε το κάστρο.
Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015
Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης Και Σπογγαλιείας Ν. Κούταλης
Στο χωριό Νέα Κούταλη, λειτουργεί από 1/7/2006 το μουσείο ναυτικής παράδοσης. Ιδρύθηκε τα τελευταία χρόνια, με υλικό από τους σφουγγαράδες της Ν. Κούταλης.
Εκτίθενται παραδοσιακές στολές σφουγγαράδων, υλικά που χρησιμοποιούσαν για να μαζεύουν τα σφουγγάρια και αρχαία αντικείμενα που βρήκαν οι βουτηχτές .
Θα δείτε μινιατούρες αναπαράστασης συλλογής σφουγγαριών και θα γνωρίσετε την ιστορία της Κούταλης και των Κουταλιανών, από τους οποίους κατάγεται ο γνωστός Κουταλιανός το λιοντάρι της πάλης.
Στο Μουσείο παρουσιάζεται επίσης, η ναυτική παράδοση των προσφύγων από το νησί Κούταλη της Προποντίδας από την οποία ήρθαν το 1922. Η έκθεση αποτελείτε από τρεις ενότητες.
Η δημιουργία της συλλογής ξεκίνησε την δεκαετία του 1950-1960 με πρωτοβουλία του διευθυντή του Δημοτικού Σχολείου Ν. Κούταλης. Φεύγοντας μπορείτε να αγοράσετε αναμνηστκά καθώς και υλικό που θα σας θυμίζει την επίσκεψή σας στο μουσείο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)