Όλες οι εποχές έχουν ένα τέλος ...

Κάστρο- Μύρινα στο λυκόφως

καστρο Μύρινας

Λιμάνι Μύρινας

Ελάφια στο Κάστρο της Μύρινας

Καλή Ανάσταση!!!

ΧΟΡΤΑΡΟΛΙΜΝΗ

Πηγαίνοντας προς το Κέρος, συναντάμε τη Χορταρόλιμνη. Η Χορταρόλιμνη είναι μία υφάλμυρη λίμνη, έκτασης περίπου 2300 στρεμμάτων, που συγκεντρώνει κυρίως βρόχινο νερό από τη γύρω περιοχή, δημιουργώντας εκτεταμένα υγρά λιβάδια. Η Χορταρόλιμνη της Λήμνου, βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του νησιού και εκτείνεται ανάμεσα στο Ρουσσοπούλι και τη Καλλιόπη, Στην ουσία πρόκειται για ένα έλος.

Ένα παράκτιο, εποχιακό υφάλμυρο έλος. Στην περιοχή υπάρχει βλάστηση με αρμυρίες, αρμυρίκια, αστοιβή, βούρλα, ρείκια, φρύγανα, λυγαρίες και μονοετή αγρωστώδη φυτά
Το χειμώνα η λίμνη γεμίζει με νερό, το οποίο εξαφανίζεται στα τέλη Ιουνίου αρχές Ιουλίου. Το καλοκαίρι είναι εντελώς στεγνή, αλλά τις υπόλοιπες εποχές μοιάζει σαν γαλάζια ζωγραφιά σε πράσινο φόντο, με εκατοντάδες κελαηδήματα από φοινικόπτερα γνωστά ως φλαμίνγκος, ερωδίους, καστανόπαπιες, καλαμοκανάδες και αβοκέτες, που δίνουν το δικό τους αγώνα για επιβίωση.

Η Χορταρόλιμνη διδάσκει ότι, η αρμονική συνύπαρξη των ειδών και η προστασία του οικοσυστήματος είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση του ανθρώπου. Γενικότερα στην περιοχή κυριαρχεί η χαμηλή βλάστηση. Η πρόσβαση στην περιοχή γίνεται από χωματόδρομο, μέσω της πλησιέστερης ασφαλτόστρωτης επαρχιακής οδού που συνδέει τις κοινότητες Ρουσσοπουλίου, Ρωμανού, Καλλιόπης και Κοντοπουλίου Η πρόσβαση στον υγρότοπο είναι δύσκολη κατά την περίοδο των βροχοπτώσεων.

Ηφαιστεία

Η Ηφαιστεία, αποτελούσε κατά τους ιστορικούς χρόνους, τη δεύτερη σημαντικότερη πόλη της Λήμνου μετά τη Μύρινα. Ήταν χτισμένη κοντά στο Κοντοπούλι, στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού, 35 χλμ. από την Μύρινα. Η αρχαία πόλη καταλάμβανε ολόκληρη τη χερσόνησο της Παλαιόπολης, στον κόλπο του Πουρνιά. όπου σχηματίζεται ο όρμος Τηγάνι σαν κύκλος με το άνοιγμά του βορειοδυτικά. Η βόρεια άκρη, βλέπει απέναντι την άλλη άκρη του όρμου και πίσω της το Ιερό των Καβείρων. Ήταν σημαντικό λιμάνι, κτισμένη από τους Πελασγούς και ήκμασε κατά την αθηναϊκή, ρωμαϊκή και βυζαντινή περίοδο.
Αποτελούσε την έδρα της αρχαιοελληνικής θρησκείας στο νησί. Προστάτης της πόλης ήταν ο θεός Ήφαιστος, στον οποίο οφείλει το όνομά της. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως μεγάλο ιερό αφιερωμένο στη Μεγάλη Θεά Λήμνο, Το ιερό της Μεγάλης Θεάς, το οποίο χρησιμοποιήθηκε από τον 8ο μέχρι και τον 6ο αιώνα π.Χ. υπάρχει ακόμη και σήμερα πάνω στο λόφο δίπλα από το αρχαίο θέατρο. Έχουν βρεθεί κομμάτια από το άγαλμα της γυναικείας θεότητας που λατρευόταν στο ιερό. Το όνομα της θεάς δεν αναγράφεται στις επιγραφές που έχουν βρεθεί, αλλά οι αρχαιολόγοι θεωρούν ότι ανήκει στη Μεγάλη Θεά της Λήμνου. Μετά τις ανασκαφές, ήρθε στο φως μια ολόκληρη πόλη με κατοικίες, ιερά τοπικών αλλά και πανελλήνιων θεών, δημόσια κτίρια, λουτρά και μια μεγάλη καμένη νεκρόπολη. Βρέθηκαν πολλά όπλα, χρυσά αντικείμενα, πήλινα ειδώλια και αγγεία τοπικής τεχνοτροπίας. Μερικά θραύσματα αγγείων φέρουν την ίδια γραφή με αυτή της Στήλης των Καμινίων, που αποδίδεται στους Πελασγούς. Αγγεία πρωτοκορινθιακά και αττικά, μελανόμορφα, μιλούν για τις σχέσεις της πόλης με την ηπειρωτική Ελλάδα. Σύμφωνα με τα ανασκαφικά και ιστορικά δεδομένα, η μεγάλη ακμή της διήρκεσε από τον 7ο έως τον 1ο αιώνα π.Χ. Νομίσματα που βρέθηκαν εδώ και παριστάνουν έναν αναμμένο δαυλό στη μία τους όψη, αποδεικνύουν ότι τελούνταν γιορτές προς τιμή του θεού Ηφαίστου, τα λεγόμενα "Ηφαίστεια". Αγγεία, πήλινα ειδώλια και άλλα ευρήματα των ανασκαφών βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο στη Μύρινα.
Το σημαντικότερο μνημείο που έχει έρθει στο φως με τις ανασκαφές μέχρι σήμερα είναι το θέατρο. Κτισμένο στη βορειοανατολική πλευρά της χερσονήσου της Παλαιόπολης, στο στενότερο σημείο της και στην πλαγιά ενός χαμηλού λόφου, απέναντι, στη χαμηλή οροσειρά Καστροβούνι, Η κατασκευή του θεάτρου διήλθε διαφορετικές οικοδομικές φάσεις. Η κατασκευή του λίθινου θεάτρου της Ηφαιστείας, κατατάσσεται μεταξύ των αρχαιότερων και σπουδαιότερων του ελληνικού κόσμου, τοποθετείται στο τέλος του 5ου ή τις αρχές του 4ου αιώνα π.Χ. Το θέατρο έχει αναστηλωθεί και το καλοκαίρι του 2010 ύστερα από αιώνες έχει δοθεί η πρώτη παράσταση της νέας εποχής του με την τραγωδία «Οιδίπους Τύραννος». Η Ηφαιστεία εγκαταλείφθηκε οριστικά το 13ο αιώνα εξαιτίας της φυσικής καταστροφής που υπέστη το λιμάνι της .Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, στην περιοχή αυτή είχε το εργαστήριο του ο Ήφαιστος κι εκεί δίδαξε στους Λημνίους την τέχνη της σιδηρουργίας

Ἰθάκη

Ἰθάκη

Σὰ βγεῖς στὸν πηγαιμὸ γιὰ τὴν Ἰθάκη,
νὰ εὔχεσαι νἆναι μακρὺς ὁ δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.

Τοὺς Λαιστρυγόνας καὶ τοὺς Κύκλωπας,
τὸν θυμωμένο Ποσειδῶνα μὴ φοβᾶσαι,
τέτοια στὸν δρόμο σου ποτέ σου δὲν θὰ βρεῖς,
ἂν μέν᾿ ἡ σκέψις σου ὑψηλή, ἂν ἐκλεκτὴ
συγκίνησις τὸ πνεῦμα καὶ τὸ σῶμα σου ἀγγίζει.

Τοὺς Λαιστρυγόνας καὶ τοὺς Κύκλωπας,
τὸν ἄγριο Ποσειδώνα δὲν θὰ συναντήσεις,
ἂν δὲν τοὺς κουβανεῖς μὲς στὴν ψυχή σου,
ἂν ἡ ψυχή σου δὲν τοὺς στήνει ἐμπρός σου.

Νὰ εὔχεσαι νά ῾ναι μακρὺς ὁ δρόμος.
Πολλὰ τὰ καλοκαιρινὰ πρωϊὰ νὰ εἶναι
ποὺ μὲ τί εὐχαρίστηση, μὲ τί χαρὰ
θὰ μπαίνεις σὲ λιμένας πρωτοειδωμένους·

νὰ σταματήσεις σ᾿ ἐμπορεῖα Φοινικικά,
καὶ τὲς καλὲς πραγμάτειες ν᾿ ἀποκτήσεις,
σεντέφια καὶ κοράλλια, κεχριμπάρια κ᾿ ἔβενους,
καὶ ἡδονικὰ μυρωδικὰ κάθε λογῆς,
ὅσο μπορεῖς πιὸ ἄφθονα ἡδονικὰ μυρωδικά.

Σὲ πόλεις Αἰγυπτιακὲς πολλὲς νὰ πᾷς,
νὰ μάθεις καὶ νὰ μάθεις ἀπ᾿ τοὺς σπουδασμένους.
Πάντα στὸ νοῦ σου νἄχῃς τὴν Ἰθάκη.
Τὸ φθάσιμον ἐκεῖ εἶν᾿ ὁ προορισμός σου.

Ἀλλὰ μὴ βιάζῃς τὸ ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλὰ νὰ διαρκέσει.
Καὶ γέρος πιὰ ν᾿ ἀράξῃς στὸ νησί,
πλούσιος μὲ ὅσα κέρδισες στὸν δρόμο,
μὴ προσδοκώντας πλούτη νὰ σὲ δώσῃ ἡ Ἰθάκη.

Ἡ Ἰθάκη σ᾿ ἔδωσε τ᾿ ὡραῖο ταξίδι.
Χωρὶς αὐτὴν δὲν θἄβγαινες στὸν δρόμο.
Ἄλλα δὲν ἔχει νὰ σὲ δώσει πιά.

Κι ἂν πτωχικὴ τὴν βρῇς, ἡ Ἰθάκη δὲν σὲ γέλασε.
Ἔτσι σοφὸς ποὺ ἔγινες, μὲ τόση πείρα,
ἤδη θὰ τὸ κατάλαβες ᾑ Ἰθάκες τί σημαίνουν.

Κωνσταντῖνος Καβάφης

Κοντοπούλι Λήμνου

ΑΓΚΑΡΙΩΝΕΣ

Είναι από τα μικρότερα χωριά της Λήμνου, στο νοτιοκεντρικό τμήμα του νησιού. Οι Αγκαρυώνες, είναι ένα γραφικό χωριουδάκι πάνω σε μικρό ύψωμα. Η τοποθεσία ,προσφέρει εξαιρετική θέα προς τον κόλπο του Μούδρου. Διαθέτει όμορφη εκκλησία και ένα φυτεμένο άλσος με πεύκα.
Σε μικρό λόφο, στο λεγόμενο Αλεξόπυργο, σώζονται ασήμαντα ερείπια πύργου, όπου υπήρχαν σκοπιές στη διάρκεια των Ορλοφικών (1770), οι λεγόμενες Αγκαρυώνες Βίγλες.
Επομένως, η ονομασία πιθανόν να προέρχεται από το «άγγαρον πυρ», την άσβεστη φωτιά που συντηρούσαν οι βιγλάτορες για να στέλνουν τα κωδικοποιημένα σήματα.