Η Πολιόχνη

Πολιόχνη, το πρώτο βουλευτήριο του κόσμου.
Ο οικισμός της Πολιόχνης, βρίσκεται πάνω σε επίμηκες ύψωμα, που προστατεύεται από τον όρμο του Βρόσκοπου. παραθαλάσσιος, στην ανατολική ακτή της Λήμνου.
Πρόκειται για έναν από τους αρχαιότερους και σημαντικότερους προϊστορικούς οικισμούς στο χώρο του Αιγαίου και αναφαίρετε ως η πρώτη πόλη της Ευρώπης.
Χάρη στην κατεργασία και τη διακίνηση των μετάλλων, η Πολιόχνη κτισμένη ακριβώς απέναντι από τα στενά του Ελλησπόντου, αναδείχθηκε στο αρχαιότερο αστικό κέντρο, στο πρώτο εμπορικό λιμάνι της Ευρώπης. Απετέλεσε το επίκεντρο της ευρύτερης περιοχής του Β. Αιγαίου.
Οι ανασκαφές που ξεκίνησαν από τους Ιταλούς, την περίοδο 1931-36 έφεραν στο φως τέσσερις διαδοχικούς οικισμούς διαφορετικών ιστορικών περιόδων, κτισμένους τον ένα επάνω στα θεμέλια του άλλου. Τα αρχιτεκτονικά μέλη της αρχαιότερης πόλης, τοποθετούνται στην 3η χιλιετία π.Χ. και ο πολιτισμός αυτός σύμφωνα με τους ιστορικούς ήκμασε την ίδια εποχή με την Τροία.
Ο οικισμός διέθετε αποχετευτικό δίκτυο, πλακόστρωτους δρόμους, με δημόσια πηγάδια και κτήρια δημόσιου χαρακτήρα όπως το «βουλευτήριο» και τη «σιταποθήκη». Επίσης τα ευρήματα μαρτυρούν ένα σημαντικό μεταλλουργικό κέντρο που ανέπτυξε πρωτοπόρο τεχνολογία στον τομέα αυτό και συμφωνούν με τη μυθολογική ιστορία της Λήμνου, όπου είχε το εργαστήριο του ο χαλκουργός Ήφαιστος. Η Πολιόχνη είναι γνωστή και με το όνομα Επτάπολις, καθώς με τις ανασκαφές αποκαλύφθηκαν επτά διαδοχικοί οικισμοί.
Το τέλος της «ζωής» της τοποθετείτε γύρω στο 1600π.Χ και φαίνετε να οφείλεται σε φοβερό σεισμό ή σε μεγάλες γεωλογικές μεταβολές. Συμπίπτει με την καταστροφή της Σαντορίνης από την έκρηξη του ηφαιστείου της.
Τα ευρήματα της Πολιόχνης αποδεικνύουν ότι στα νησιά του Β.Α. Αιγαίου αναπτύχθηκε ένας προϊστορικός πολιτισμός τελείως αυτόνομος από τους μέχρι τώρα γνωστούς (Κυκλαδικό, Μινωικό, Μυκηναϊκό).